GEDICHTEN

In de verte lach ik tegen mijn berusting in
naar het spiegelbeeld op de beschaduwde muur
geen ander wezen dat zich zo ver waagt

hier voel ik het subtiele van het mens zijn

wil zijn als een nieuwe dag begint

terwijl ik in stilte mijn geld blijf tellen
denk dat het mij niet gelukkig zal maken
of ik nu vlees of linzensoep te eten krijg
het blijft vreten, slurpen, kauwen

toch zal ik vanaf hier
op dichtgepakte luchtstromen zweven
met de vanzelfsprekendheid
van een ambachtsman in het leven

het vermogen van pijn
voelen op het vel van mijn lichaam
het zal mij tot voldaanheid stemmen

zo kijk ik vanaf nu in de verte
los op in mijn omgeving
als mist die mij onzichtbaar maakt
onvoorwaardelijk geluk laat proeven.

MIJMERINGEN - GEDICHTEN - Daniël Depireux