13-12-14
Deken over de stad
Kriskras huisjes van de stad
klokken luidende kathedraal
toevluchtsoord uit een ver verleden
op hun schouders
alles wat leven spreekt
in hun tollend hoofd
het gedreun geëtst
met een vet ritme van bassen
hier verliezen zij elke melodie
trommelen handen op hol
tot elk trommelvlies doorbreekt
met de bewegende avond
op loopafstand door vensters
tussen aanslag
van ademkringen op glas
die leiden tot mist
over het stads landschap
een ongekleurde afdruk
negatief van de echte wereld
gereflecteerd in sombere kleuren
als van een donkere droom
tot de weerkaatsing van de maan
inzoomt
toont hoe vaders in pyjama
wakend controleren
of de poorten van de stad
op slot zijn.
MIJMERINGEN - GEDICHTEN - Daniël Depireux
09:07 Gepost door Dani in poëzie | Permalink | Commentaren (0) | Facebook |
De commentaren zijn gesloten.