GEDICHTEN

Ik zwierf alleen door woestijnen    
over eindeloze stranden    
fragmenten van gesproken herinnering zo dichtbij  

en nu zijn wij samen op reis

draaien afwachtend in hetzelfde kringetje    

als bijen op zoek naar hun korf   

wat kijk jij strak in mijn ogen   
waar is je altijd zo aanwezige lach?  
mijn onzekerheid groeit naar paniek   
ik ben een eenling    

zonderling   

figurant    
observator van anderen hun geluk    
integer en onschuldig

tover mijn onzekerheid weg   

laat mijn ogen proeven van de smaak    

die deze beeltenis van jou  
in de spiegel van mijn hersenen    

onverklaarbaar in een flits   

losmaakt   

en neen   

ik vergis mij niet    
in jouw linkeroog zie ik het begin van een groeiende traan

in mijn lichaam groeit    
emotie naar passie

het kwadraat van in vuur en vlam   
glijdt als warme scheut van ontroering  
door mijn hart en ingewanden    

mijn denken valt stil     

 

mijn opwinding laait op.

 

MIJMERINGEN - GEDICHTEN - Daniël Depireux