28-12-13
Tijd is onoverbrugbaar
Dezelfde gewaarwording
als ‘toen’
dag uit een ver verleden
een korte tinteling
anders
niet echt doordringend
ritme van een vergeten melodie
de klank zelfs even op het puntje van mijn tong
en steeds de weemoed
vanwege de afstand
in ‘tijd’
niet ruimtelijk overbrugbaar
alleen geestelijk tastbaar
klimmen door een fictieve barrière
mijn leven in dimensies
koude kledingstukken
ochtend, de kamer, het bed
even hetzelfde gewaar worden
als die dag
in mijn geheugen gegrift
‘toen’ ik zo verlangde naar ‘nu’
komt nooit meer terug.
MIJMERINGEN - GEDICHTEN - Daniël Depireux
13:00 Gepost door Dani in poëzie | Permalink | Commentaren (0) | Facebook |
De commentaren zijn gesloten.